ขับรถเหนือใต้ออกตก Mission Shin-Kamigoto ตอนที่ 1
จุดประสงค์หลักของทริปชินคามิโกโต้นี้ คือขับรถตระเวนชมโบสถ์ 29 แห่ง และสถานที่อื่น ๆ ที่น่าสนใจ เป็นโจทย์ที่ท้าทายนิดหน่อย เพราะมีเวลาจำกัด และหลายจุดต้องใช้เส้นทางคดเคี้ยวตามภูเขา
* เพื่อเพิ่มอรรถรสในการชมในบทความมีภาพ 360 องศาจากสถานที่จริง หมุนดูได้รอบเหมือนไปชมด้วยตัวเอง
สวัสดีค่ะ…ช่วงที่เขียนบทความนี้การท่องเที่ยวญี่ปุ่นกำลังชะงักหนักเพราะโคโรนาไวรัส (Covid-19) ป้าหมวยยยเพิ่งไปเที่ยวกลับมาเมื่อต้นเดือนธันวาคม ไม่คาดคิดเลยค่ะว่าไม่กี่เดือนหลังจากนั้น โรคระบาดในประเทศหนึ่งจะแผ่ขยายจนส่งผลกระทบไปทั่วโลก
ครั้งนี้ป้าหมวยยยขอเอาสถานที่ที่ไปเยี่ยมเยียนล่าสุดมานำเสนอให้อ่านกัน นั่นคือ ทางตอนเหนือของหมู่เกาะโกโต้ ซึ่งอยู่ในจังหวัดนางาซากิ ที่นั่นเต็มไปด้วยธรรมชาติหลากหลาย และประวัติศาสตร์ที่น่าสนใจ โดยเฉพาะโบสถ์คาทอลิกหลายแห่งบนหมู่เกาะที่ได้รับการที่ได้ขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกของ UNESCO ตั้งแต่กลางปี 2018 ทำให้เกาะอันห่างไกลนี้กลายเป็นที่สนใจทั้งในหมู่ชาวญี่ปุ่นและชาวต่างประเทศ
ป้าหมวยยยเป็นคนหนึ่งที่ให้ความสนใจหมู่เกาะนี้ เคยเดินทางไปครั้งหนึ่งเมื่อปี 2018 แต่มีพายุเข้าจึงต้องยกเลิกทริปบางส่วนไป และปี 2019 ก็ได้แก้มือใหม่อีกครั้งค่ะ ขอพูดถึงหมู่เกาะโกโต้กันสักนิดนะคะ
หมู่เกาะโกโต้ (五島列島 Gotō Rettō)
แผนที่เกาะโกโต้
หมู่เกาะที่ทอดยาวอยู่ทางตะวันตกเฉียงเหนือของภูมิภาคคิวชู และอยู่ทางตะวันตกของนางาซากิ ประกอบด้วยเกาะใหญ่จำนวนห้าเกาะตามชื่อ (โกโต้ = ห้าเกาะ) เรียงจากเหนือไปใต้ ได้แก่ เกาะนาคาโดริ, เกาะวาคามัตสึ, เกาะนารุ, เกาะฮิซากะ และเกาะฟุคุเอะ ส่วนเกาะใหญ่รองลงมาอยู่ทางเหนือของเกาะนาคาโดริ คือ เกาะโอจิกะ และเกาะอุคุ
ส่วนเรื่องการปกครองจะชวนงงนิดหน่อย เพราะหมู่เกาะเดียวแต่แยกการปกครองออกเป็น 3 ส่วน เล่าแล้วยาว เอาเป็นว่าทริป 4 วันของป้าหมวยยยนี้จะตะลุยทั่วเกาะนาคาโดริกับเกาะวาคามัตสึ สองเกาะที่อยู่ในตำบลชินคามิโกโต้ (新上五島町 Shin Kamigotō-chō) ก็แล้วกันนะคะ
จุดประสงค์หลักของทริปชินคามิโกโต้นี้ คือขับรถตระเวนชมโบสถ์ 29 แห่ง และสถานที่อื่น ๆ ที่น่าสนใจค่ะ เป็นโจทย์ที่ท้าทายนิดหน่อย เพราะมีเวลาจำกัด และหลายจุดต้องใช้เส้นทางคดเคี้ยวตามภูเขา
ป้าถ่ายภาพโบสถ์ได้เฉพาะด้านนอกนะคะ แล้วก็มีการลองใช้กล้อง 360 องศาด้วย จะเห็นภาพรอบ ๆ ได้ทั่วเลย แต่ถ่ายเฉพาะบางจุดเท่านั้นค่ะ
หมู่เกาะแห่งความศรัทธา
ตำแหน่งโบสถ์ 53 แห่งบนหมู่เกาะโกโต้
อาจจะมีคนสงสัยว่า ทำไมเกาะไกลแผ่นดินอย่างนี้ ทำไมถึงมีโบสถ์คริสต์ตั้งอยู่เยอะจัง อันนี้ต้องย้อนอดีตไปเมื่อประมาณ 200 กว่าปีก่อนโน่นแน่ะค่ะ
สมัยก่อนญี่ปุ่นมองศาสนาคริสต์ว่าเป็นศาสนาของชาติตะวันตกที่จะนำมาซึ่งความไม่มั่นคงของการปกครอง จึงได้สั่งห้ามประชาชนนับถือศาสนาคริสต์ และทรมานคริสตังให้ละทิ้งศาสนาจนมีผู้เสียชีวิตมากมาย คนบางส่วนที่เลือกรักษาชีวิตไว้ ได้ดัดแปลงพิธีกรรมและปกปิดตัวตน ทำพิธีแต่เฉพาะในที่ลับโดยปฏิบัติตนเบื้องหน้าเป็นพุทธศาสนิกชนเพื่อตบตาฝ่ายราชการ กลุ่มคนเหล่านี้เรียกกันว่า “คริสตังลับ” (潜伏キリシタン Sempuku Kirishitan)
ในช่วงปี 1797 มีการตกลงกันระหว่างผู้ครองเขตฟุคุเอะ (หมู่เกาะโกโต้) และเขตโอมูระ (แผ่นดินใหญ่บริเวณโซโตเมะที่อยู่ตรงข้ามกับหมู่เกาะ) สนับสนุนให้ชาวบ้านส่วนหนึ่งจากแผ่นดินใหญ่ย้ายไปอยู่บนเกาะโกโต้ โดยจะจัดสรรที่ดินให้ทำกิน
คนกลุ่มแรกจำนวน 108 คนซึ่งส่วนใหญ่เป็นคริสตังลับเห็นว่า เป็นโอกาสที่จะได้ไปบุกเบิกที่ทำกิน แล้วได้อยู่ไกลหูไกลตาราชการ และทำพิธีกรรมลับได้สะดวกขึ้น หลังจากนั้นจึงมีชาวบ้านย้ายไปเรื่อย ๆ เกือบสามพันคน โดยบางส่วนไปสร้างหมู่บ้านอยู่ในหุบเขาลึกที่ยากในการเข้าถึง นอกจากนี้ยังมีคริสตังลับจำนวนไม่น้อยหลบหนีภัยเบียดเบียนศาสนาจากโซโตเมะ ไปบุกเบิกสร้างชุมชนใหญ่น้อยบนหมู่เกาะโกโต้ตลอดช่วงเวลาราว 50 ปี
เมื่อคำสั่งประกาศยกเลิกห้ามนับถือศาสนาคริสต์ออกมาในปี 1873 คริสตังลับที่รับศีลล้างบาปเป็นคาทอลิกแต่ละชุมชนจึงเริ่มสร้างโบสถ์ของตัวเอง จึงเป็นเหตุผลที่มีโบสถ์คาทอลิกจำนวนมากอยู่บนหมู่เกาะโกโต้ นับรวมได้ถึง 51 แห่ง คิดเป็นเกือบร้อยละ 40 ของโบสถ์ทั่วจังหวัดนางาซากิ
ตำแหน่งโบสถ์ทั้ง 29 แห่งในตำบลชินคามิโกโต้
เฉพาะในตำบลชินคามิโกโต้ มีโบสถ์ 29 แห่ง อยู่บนเกาะนาคาโดริ 26 แห่ง และเกาะวาคามัตสึ 3 แห่ง ในจำนวนนี้มี์หลายแห่งที่ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นสมบัติทางวัฒนธรรมของญี่ปุ่น และมีหนึ่งแห่งที่เป็นมรดกโลกของ UNESCO เมื่อปี 2018 ด้วยค่ะ
ลองนอนเตียงแคปซูลบนเรือเฟอร์รี่ Taiko
เรือเฟอร์รี่ Taiko
การเดินทางไปหมู่เกาะโกโต้ ป้าหมวยยยใช้เรือเฟอร์รี่ไทโกะ (太古 Taiko) จากท่าเรือฮาคาตะฟุโต (博多ふ頭 Hakata-futo) เหมือนเดิมค่ะ เพราะส
\ะดวกและประหยัดค่าใช้จ่ายดี เคยพูดถึงเรือลำนี้ไว้ในตอนก่อนหน้าแล้ว (คลิกอ่านได้ที่นี่) แต่คราวนี้ไปคนเดียวเลยลองเลือกพักแบบ Western Style Bed ซึ่งเป็นเตียงแคปซูลในห้องรวม แยกชายหญิงค่ะ
ห้องแบบ Western Style Bed และจุดวางกระเป๋า
ในห้องมีจุดวางกระเป่าเป็นสัดส่วน มีตาข่ายติดตะขอสำหรับคลุมเรียบร้อย มีเตียงประมาณ 15-18 เตียง แบ่งเป็นชั้นบนล่าง มีช่องวางรองเท้าแตะใส่เดินภายในเรือ
ภายในเตียงแคปซูล
แต่ละเตียงมีหมอนผ้าห่ม และปลอกหมอนกับผ้าคลุมเตียงให้ปูเองเก็บเอง ภายในห้องแคปซูลมีทีวีส่วนตัวพร้อมรีโมท โคมไฟ ปลั๊กไฟ ช่องวางของส่วนตัว ไม้แขวนเสื้อ สามารถดึงม่านทึบลงมาปิดได้
ภาพ 360 องศาภายในห้องเตียงแคปซูล
ช่วงนั้นไม่ใช่ฤดูท่องเที่ยว ในห้องก็เลยนอนกันสบาย ๆ ไม่กี่คน โดยรวมแล้วดีทีเดียวค่ะ ได้ความเป็นส่วนตัวและราคาไม่แพงนัก ค่าโดยสารรวมค่าธรรมเนียมเตียงอยู่ที่ประมาณ 7,130 เยน พอ ๆ กับค่าโรงแรมหนึ่งคืน ไปถึงตอนเช้าก็เที่ยวได้เลย ชักชอบการเดินทางด้วยเรือแบบนี้แล้วสิ ^ ^
ขึ้นเรือเฟอร์รี่ค้างคืนมาถึงเกาะฟุคุเอะ (福江島 Fukue-jima) ตอนเช้า แล้วย้อนขึ้นไปตำบลชินคามิโกโต้ด้วยเรือเจ็ตฟอยล์อีกที จำเป็นต้องวางแบบนี้ เพราะท่าเรือที่เรือไทโกะจอดกับท่าเรือที่มีสาขารถเช่ามันอยู่คนละมุมเกาะค่ะ
เรื่องเรือเจ็ตฟอยล์ป้าก็เคยพูดถึงในตอนก่อนหน้านี้ แต่รอบนี้ป้านั่งแค่ 30 นาทีเท่านั้นค่ะ
ท่าเรือนาราโอะเป็นท่าเรือเล็ก ๆ ด้านขวาคือ
ป้ายมาสคอตของชินคามิโกโต้ “น้อง Amigo” (あミ～ご)
ว่าแล้วก็ข้ามการรับรถมาเริ่มขับรถชมสถานที่ต่าง ๆ ในชินคามิโกโต้กันเลยดีกว่าค่ะ
โบสถ์คิริ
โบสถ์คิริตั้งอยู่บนยอดเนิน
โบสถ์คิริ (桐教会 Kiri Kyōkai / Kiri Church) สีขาวสง่าตั้งอยู่บนเนินเขา สูงโดดเด่นเหนือช่องแคบวาคามัตสึที่มีน้ำทะเลสีเขียวใสไหลผ่าน โบสถ์หันหน้าไปทิศตะวันตก ทางน้ำด้านขวามือจะขึ้นเหนือไปช่องแคบสะพานวาคามัตสึโอฮาชิ (若松大橋 Wakamatsu Ōhashi) ทางซ้ายมือจะล่องใต้ไปทางปากอ่าว
ช่องแคบทะเลสีเขียวใสหน้าโบสถ์คิริ
ภาพ 360 องศาช่องแคบทะเลระหว่างทางขึ้นสู่โบสถ์คิริ
ย้อนกลับไปเมื่อ 200 กว่าปีก่อน คริสตังลับจากเขตโซโตเมะบนแผ่นดินใหญ่ทางตะวันออกหลบหนีภัยเบียดเบียนศาสนาข้ามทะเล มาตั้งรกรากที่นี่ จนเมื่อคำสั่งห้ามนับถือศาสนาคริสต์ถูกปลดลง คุณพ่ออนาโทล อีมีล อิวเซ่ (Anatole-Emile Heuzet) ได้มาตั้งชุมชนวัดคิริขึ้น โบสถ์หลังปัจจุบันนี้สร้างขึ้นใหม่และเปิดใช้เมื่อ 29 สิงหาคม 1958
ภาพ 360 องศาบริเวณโบสถ์คิริ
ณ มุมหนึ่งของโบสถ์มีอนุสาวรีย์เชิดชูผู้บุกเบิกความเชื่อ (信仰の先駆者顕彰碑 Shinkō no Senkusha Kenshōhi) ตั้งขึ้นเมื่อปี 1971 เพื่อระลึกถึงบุคคลสำคัญที่เสียสละเพื่อฟื้นฟูความศรัทธาของคริสตชนบนเกาะเมื่อราวร้อยกว่าปีก่อน
อนุสาวรีย์เชิดชูผู้บุกเบิกความเชื่อ
เด็กหนุ่มคนกลางที่มีไม้กางเขนในมือและอีกมือชี้ไปยังทิศที่โบสถ์โออุระในนางาซากิตั้งอยู่คือ กัสปาร์ ชิโมมุระ โยซากุ (ガスパル下村与作 Gaspar Shimomura Yosaku) วัย 17 ปี เป็นผู้ที่ได้พบกับคุณพ่อบาทหลวงฝรั่งเศสและได้เรียนคำสอนกับคุณพ่อหลังคำสั่งห้ามนับถือศาสนาคริสต์ถูกปลดลงในปี 1873 หลังจากนั้นกลับมาและใช้บ้านของตัวเองเป็นโบสถ์ชั่วคราวเผยแพร่คำสอนแก่ชาวบ้าน
ชายทางขวามือ คือ เปโตร ชิโมมุระ เซ็นชิจิ (ペトロ下村善七 Peter Shimomura Zenshichi) บิดาของโยซากุ ได้เดินทางไปรับศีลล้างบาปที่โบสถ์โออุระในนางาซากิเมื่อปี 1868 แต่ต่อมาในเหตุการณ์เบียดเบียนศาสนาโกโต้คุซึเระ (五島崩れ Goto Kuzure) ถูกฝ่ายราชการจับกุมข้อหาเข้ารีตแล้วนำตัวไปทรมานจนเสียชีวิตในคุกในปีถัดมา
คนทางซ้ายมือคือ มิคาเอล คิโยคาวะ ซาวะจิโร่ (ミカエル清川沢次郎 Michael Kiyokawa Sawajiro) ออกเดินทางไปเรียนคำสอนที่โบสถ์โออุระในนางาซากิเมื่อปี 1877 ใช้เวลา 2 ปี เมื่อกลับมาได้ช่วยโยซากุในการแพร่ธรรมทั่วเกาะโกโต้ มีผู้รับศีลล้างบาปราว 300 คน
ฐานของอนุสาวรีย์นี้ มีความน่าสนใจว่า บางส่วนเป็นแผ่นหินที่ใช้ในการลงทัณฑ์ทรมานคริสตังลับที่เรียกว่า “ซังงิเซเมะ” (算木責め Sangizeme) หรืออีกชื่อที่รู้จักกันคือ “อิชิดะคิ” (石抱 Ishidaki) “อิชิเซเมะ” (石責め Ishizeme)
ทัณฑ์ซังงิเซเมะ (อิชิดะคะ หรือ อิชิเซเมะ)
นักโทษที่ต้องทัณฑ์นี้จะถูกจับมัดนั่งพับขาบนแท่นไม้ที่แกะคมสามเหลี่ยมเป็นแถวยาว แล้วผู้คุมจะนำแผ่นหินหนัก 45-50 กิโลกรัม มาวางซ้อนบนตักให้น้ำหนักกดทับหน้าแข้งกับคมสามเหลี่ยม ถ้านักโทษไม่ยอมละทิ้งศาสนา ผู้คุมจะวางน้ำหนักกดทับเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ จนนักโทษอาจขาหักและพิการในที่สุด
โบสถ์ทาไคทะบิ
โบสถ์ทาไคทะบิ (高井旅教会 Takaitabi Kyōkai / Takaitabi Church) นี้เป็นโบสถ์เล็ก ๆ ตั้งอยู่ตรงทางเข้าชายหาดทาไคทะบิ (高井旅海水浴場 Takaitabi Kaisui-yokujō) ตัวอาคารทาสีขาวมียอดสีแดงสด มีพระรูปพระคริสต์อยู่หันหน้าไปทางทะเล โบสถ์ไม่มีที่จอดรถ เลยไปจอดที่ริมหาดแล้วเดินย้อนมาประมาณ 100 เมตร
แต่เดิมบริเวณนี้มีคริสตังลับ 3 ครอบครัวอพยพจากโซโตเมะมาอาศัยอยู่ที่นี่ในราวปี 1850 โบสถ์หลังนี้สร้างและเสกขึ้นเมื่อ 4 มิถุนายน 1961
ชายหาดทาไคทะบิที่ดูเงียบเหงาในช่วงต้นฤดูหนาว
ชายหาดทาไคทะบิมีทั้งเรือนพักผ่อน ห้องอาบน้ำ บังกะโลให้บริการ และจะคึกคักมากในฤดูร้อน ส่วนฤดูอื่นหาดจะเต็มไปด้วยกิ่งไม้ที่คลื่นลมพัดมา รอเวลาทำความสะอาดก่อนเปิดฤดูท่องเที่ยว
โบสถ์ฟุคุมิ
โบสถ์ฟุคุมิ
แถวนี้ละค่ะที่ป้าเกิดอุบัติกับรถเช่าที่เล่าไว้เมื่อตอนที่แล้ว โบสถ์นี้ตั้งอยู่เกือบสุดทางติดทะเล เดินจากลานจอดรถประมาณ 1-2 นาที
โบสถ์ฟุคุมิ (福見教会 Fukumi Kyōkai / Fukumi Church) เป็นโบสถ์เก่าแก่อายุราว 100 กว่าปี ประวัติว่าชายหญิงห้าคนลี้ภัยเบียดเบียนศาสนามาถึงที่นี่ในปี 1799 หลายสิบปีต่อมาเมื่อได้ข่าวการเบียดเบียนศาสนาบนเกาะโกโต้ หลายครอบครัวก็รีบหนีข้ามไปยังแผ่นดินใหญ่ จนเมื่อคำสั่งห้ามนับถือศาสนาถูกปลดลงก็กลับมา แล้วสร้างหมู่บ้านขึ้นมาใหม่รวมทั้งสร้างโบสถ์ขึ้นด้วยไม้ แต่ต่อมาโบสถ์ไม้ก็ถูกพายุไต้ฝุ่นพัดจนได้รับความเสียหาย
คุณพ่ออิวเซ่แห่งคณะมิสซังต่างประเทศแห่งกรุงปารีสจึงได้สร้างโบสถ์หลังนี้ขึ้นบนกองหินสูง 4 เมตร ยาว 32 เมตรด้วยอิฐแดงสำเร็จในปี 1913 มีลักษณะแปลกตาเพราะมีสิ่งปลูกสร้างลักษณะคล้ายห้องต่อเติมออกมาด้านหน้า
ภาพ 360 องศาบริเวณโบสถ์ฟุคุมิ
โบสถ์นี้เป็นโบสถ์แห่งเดียวที่สร้างด้วยอิฐแดงและใช้เพดานแบบ Coved ceiling (折り上げ天井Oriage Tenjō) แทนที่จะเป็น Rib vault ตามสมัยนิยม
วิธีการเรียงอิฐแบบ English และ Flemish Bond
นอกจากนี้ยังน่าสนใจตรงที่มีการเรียงอิฐ 2 แบบ คือ โบสถ์ทั้งหลังมีการเรียงอิฐแบบ English Bond (イギリス積み Igirisu-zumi) ยกเว้นตรงประตูด้านข้างที่เรียงอิฐแบบ Flemish Bond (フランス積み Furansu-zumi)
โบสถ์ฮามาคุชิ
โบสถ์ฮามาคุชิ
โบสถ์ฮามาคุชิ (浜串教会 Hamakushi Kyōkai / Hamakushi Church) ตั้งอยู่ในชุมชนประมงเล็ก ๆ คริสตังลับจากโซโตเมะมาตั้งถิ่นฐานที่นี่ในราวปี 1815 โดยทำอาชีพการประมงและล่าวาฬ อีกราว 50 ปีถัดมาที่ประชาชนได้รับอิสระในการนับถือศาสนา ชาวบ้านได้ใช้เงินกำไรจากการล่าวาฬสร้างโบสถ์หลังแรกสำเร็จในปลายปี 1899 โบสถ์หลังปัจจุบันเป็นหลังที่สองที่สร้างขึ้นในปี 1967
ห่างจากโบสถ์ไปทางริมทะเลประมาณ 600 เมตร เป็นที่ตั้งของพระรูปแม่พระแห่งความหวัง “希望の聖母” (Kibo no Seibo) คอยอำนวยพรแก่เรือประมงค์และเรือโดยสารที่ผ่านไปมา
ทางไปพระรูปพระแม่แห่งความหวัง
พระรูปและทะเลเบื้องหน้า
พระแม่แห่งความหวัง (Kibo no Seibo)
โบสถ์ซาโนะฮาระ
โบสถ์ซาโนะฮาระ
โบสถ์ซาโนะฮาระ (佐野原教会 Sanohara Kyōkai / Sanohara Church) ทำด้วยไม้ทาสีขาวหลังคาสีแดง รูปทรงเรียบง่ายดูเข้ากับป่าที่อยู่ด้านหลัง เป็นหนึ่งโบสถ์ไม่กี่แห่งบนเกาะโกโต้ที่อยู่ในจุดที่มองไม่เห็นทะเล
ภาพ 360 องศารอบโบสถ์ซาโนะฮาระ
นาคาทานิ โซฮาจิโร่ คริสตังลับจากโซโตเมะ เป็นคนแรก ๆ ที่ย้ายจากบริเวณนาคาโนะอุระที่ห่างออกไปไม่มากนักมาบุกเบิกสร้างบ้านเรือนที่นี่ หลังสงครามโลกครั้งที่สองมีการสร้างโบสถ์หลังแรกขึ้นในปี 1950 และปรับปรุงเป็นโบสถ์หลังปัจจุบันในปี 1963 ภายใต้การดูแลของเขตวัดไทโนะอุระ
โบสถ์อาโตทสึกิ
โบสถ์อาโตทสึกิตั้งอยู่บนเนิน กางเขนสีขาวทางซ้ายใกล้ถนนเป็นสุสานคาทอลิก
โบสถ์อาโตทสึกิ (跡次教会 Atotsugi Kyōkai / Atotsugi Church) ตั้งอยู่บนเนินหันหน้าไปทางทะเล สามารถมองเห็นคลังสำรองน้ำมันคามิโกโต้ที่เป็นคลังสำรองน้ำมันกลางทะเลแห่งแรกในโลก
โบสถ์อาโตทสึกิและคลังสำรองน้ำมันที่อยู่กลางทะเลไกลออกไป
กลุ่มชาวประมงจากตำบลโอโซะและมารุโอะจำนวนหนึ่งย้ายมาตั้งถิ่นฐานที่นี่ในปี 1879 หลังจากนั้นมีการสร้างโบสถ์หลังแรกในปี 1932 ในฐานะโบสถ์เวียนของเขตวัดไทโนะอุระ แต่ต่อมาเปลี่ยนมาเป็นส่วนหนึ่งของเขตวัดโอโซะ โบสถ์หลังปัจจุบันสร้างเสร็จในปลายปี 1984
เล่าเรื่องคลังสำรองน้ำมันกลางทะเลยกันสักหน่อยนะคะ เพราะบ้านเราไม่มีของแบบนี้
คลังสำรองน้ำมันคามิโกโต้
คลังสำรองน้ำมันคามิโกโต้
คลังสำรองน้ำมันคามิโกโต้
คลังสำรองน้ำมันคามิโกโต้ (上五島国家石油備蓄基地 Kamigoto Kokka Sekiyu Bichiku Kichi) เป็นคลังสำรองน้ำมันกลางทะเลแห่งแรกในโลก เริ่มสร้างในปี 1984 และเสร็จสิ้นในปี 1988 ด้วยงบประมาณ 2 แสนล้านเยน ดำเนินการโดยบริษัท Kamigoto Oil Storage Co., Ltd.
แท็งค์สำรองน้ำมันของคลังสำรองน้ำมันคามิโกโต้
แท็งค์สำรองน้ำมันทั้ง 5 แต่ละแท็งค์ยาว 390 เมตร กว้าง 97 เมตร ลึก 27.6 เมตร จัดเก็บน้ำมันสำรองได้แท็งค์ละ 880,000 กิโลลิตร รวมปริมาณที่จัดเก็บได้ทั้งหมด 4.4 ล้านกิโลลิตร สามารถใช้สำรองการอุปโภคได้ทั้งประเทศประมาณ 1 สัปดาห์
คลังสำรองน้ำมันกลางทะเลมีอยู่แห่งหนึ่ง คือ คลังสำรองน้ำมันชิราฮามะในเมืองคิตะคิวชู จังหวัดฟุกุโอกะ สร้างเสร็จในปี 1996
ต่อไปเราจะไปชมศาลเจ้าชินโตกันบ้างค่ะ เป็นศาลเจ้าที่มีชื่อเสียงของตำบลชินคามิโกโต้ ใคร ๆ ก็รู้จัก
ศาลเจ้าไคโด
โทริอิและกระดูกกรามวาฬหน้าศาลเจ้าไคโด
ศาลเจ้าไคโด (海童神社 Kaidō Jinja) ตั้งอยู่ใกล้ Arikawa Ferry Terminal มีเอกลักษณ์สำคัญแตกต่างจากศาลเจ้าอื่น ๆ คือ กระดูกขากรรไกรวาฬฟิน (Fin whale) ที่ตั้งอยู่ด้านหลังโทริอิที่เป็นทางเดินขึ้นไปศาลเจ้า
ในสมัยโบราณทางเหนือของเกาะโกโต้ไปจนถึงเกาะอิคิทสึกิ (生月島 Ikitsuki-shima) เมืองฮิราโดะ มีการล่าวาฬอย่างเป็นล่ำเป็นสัน กระดูกวาฬฟินนี้ยาว 5.2 เมตร เป็นของวาฬลำตัวยาว 18.2 เมตรที่จับได้ในปี 1973 และบริษัทล่าวาฬนิตโตโฮเกจำกัดเป็นผู้ถวายแก่ศาลเจ้า
โทริอิกรามวาฬมองจากทางขึ้นลง
ศาลเจ้าไคโดที่อยู่ด้านบน
แต่เดิมจุดนี้เคยเป็นเกาะเล็ก ๆ ไม่ไกลจากฝั่ง แต่มีการถมทะเลจนกลายเป็นแผ่นดินอย่างในปัจจุบัน ศาลเจ้านี้มีประวัติว่า เมื่อราว 450 ปีก่อน (ปี 1617 – 1619) เกิดเหตุน่ากลัวขึ้นในบริเวณนี้ คือ มีคนจำนวนหนึ่งจมน้ำตายในวันเดียวกัน คือ 17 มิถุนายนติดต่อกันถึง 3 ปี ทำให้ชาวบ้านหวั่นวิตกกันมาก
วันหนึ่งผู้ใหญ่บ้านฝันเห็นเทพเจ้ามังกร จึงได้สร้างศาลเจ้าขึ้นและจัดการแสดงนิวากะเคียวเง็น (俄狂言 Niwaka Kyōgen) เพื่อสักการะเทพเจ้า หลังจากนั้นก็ไม่มีเหตุการณ์คนจมน้ำตายอีก
เทพเจ้ามังกรได้รับการยกย่องสักการะในนาม “ไคโดจิน” (海童神 Kaidōjin) หรือเทพวาตะสึมิ (綿津見の神 Watatsumi no Kami) ปัจจุบันมีการจัดงานเทศกาลในวันอาทิตย์ปลายเดือนกรกฎาคมของทุกปีในชื่อ “จูชิจินจิมัตสึริ” หรือ “เทศกาลวันที่สิบเจ็ด” (十七日まつりJūshichinji Matsuri)
ตอนหน้าเราไปชมสถานที่อื่น ๆ กันต่อนะคะ
เรื่องแนะนำ :
– ขึ้นชมวิวบนยอดเขาอินาสะที่นางาซากิด้วย Inasayama Slope Car เปิดใหม่กันดีกว่า
-เรื่องเล่าของป้าหมวยยย : ทำไงดี ขับรถเช่าแล้วเกิดอุบัติเหตุ!?
– เล่าเรื่องเมื่อป้าหมวยยยป่วยที่ญี่ปุ่น
– เหงื่อโชกชมโบสถ์มรดกโลกนางาซากิ ตอนที่ 6 : อนุสาวรีย์และพิพิธภัณฑ์ 26 นักบุญมรณสักขีแห่งญี่ปุ่น (ภาคปลาย)
– เหงื่อโชกชมโบสถ์มรดกโลกนางาซากิ ตอนที่ 6 : อนุสาวรีย์และพิพิธภัณฑ์ 26 นักบุญมรณสักขีแห่งญี่ปุ่น (ภาคต้น)
ข้อมูลจาก
– https://ja.wikipedia.org/wiki/石抱
– http://www.kamigoto.co.jp/
– https://ja.wikipedia.org/wiki/上五島国家石油備蓄基地
– https://www.maroudo.co.jp/blog/b_block/pp_ktumikata.html
– ป้ายข้อมูลตามสถานที่ต่าง ๆ
Shin-Kamigoto
